การได้ครองเข็มขัดเส้นใหญ่ที่สุดของสมาคมต่างเป็นความฝันสำหรับนักมวยปล้ำหลายๆ คน แต่ทว่าในปี 1994 ถึงปี 1995 นั้นก็ถึงเวลาของ ดีเซล ที่มีโอกาสได้เป็นแชมป์โลกของสมาคมเวิล์ดเรสลิ่งเฟดเดอร์เรชั่น แต่ทว่ามันกลับไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีของเขาเอาเสียเลย จากบทบาทที่ถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นธรรมะอีกทั้งการปล้ำกับนักมวยปล้ำที่ไม่มีประสบการณ์อย่างเมเบิ้ลก็ทำให้เขาดูแย่ในช่วงเวลา 358 วันที่ครองแชมป์ได้อีกด้วยติดตามต่อในข่าวกีฬาล่าสุด การเป็นหน้าตาสมาคมของ ดีเซล นั้นเริ่มต้นขึ้นในการชิงแชมป์โลกกับบ็อบ แบคลันเจ้าของตำแหน่งในขณะนั้น โดยเจ้าตัวสามารถจัดการแบคลันด้วยแจ็คไนฟ์พาวเวอร์บอมบ์ไปได้อย่างรวดเร็วเพียง 8 วินาทีเท่านั้นที่สนามเมดิสัน สแควร์ การ์เด้น ก่อนที่ต่อมาเขาจะมีคิวป้องกันแชมป์กับเบรท ฮาร์ทที่จบลงด้วยผลเสมอและการเจอกับเพื่อนอย่างชอว์น ไมเคิลส์ในเรสเซิลมาเนียครั้งที่ 11 โดยเป็นทางแชมป์ที่ป้องกันไปได้อีกครั้งด้วยท่าแจ็คไนฟ์ หลังจากนั้นทางสมาคมก็พยายามปั้นให้ดีเซลเจอกับนักมวยปล้ำที่รูปร่างใกล้เคียงหรือตัวใหญ่กว่าเขา ซึ่งสุดท้ายแชมป์โลกคนนี้จะต้องเจอกับไซโคซิดและคิงเมเบิ้ลในเวลาต่อมา แต่ทว่าแมตช์ของเขากับเมเบิ้ลนั้นกลับไม่ประสบความสำเร็จและโดนแฟนๆ วิจารณ์ว่าเป็นแมตช์ที่ยอดแย่อีกแมตช์ของเจ้าตัว จนกระทั่งเขามาเสียแชมป์ให้กับเบรท ฮาร์ทนักมวยปล้ำมากฝีมือจากแคนาดาและปิดฉากการอยู่บนจุดสูงสุดนานเกือบปีอีกด้วย ดีเซล เสียแชมป์ไปแล้วเขากลับมีบทบาทที่ดีขึ้น กลายเป็นว่าเมื่อดีเซลเสียแชมป์ไปแล้ว เขากลับมีบทบาทที่ดีขึ้นไม่ว่าจะเป็นการสู้กับดิ อันเดอร์เทคเกอร์ในเรสเซิลมาเนียครั้งที่ 12 ที่กอบกู้ชื่อเสียงของเขากลับมาอีกครั้ง แม้ว่าต่อมาเขาจะลาออกจากสมาคมและกลับไปใช้ชื่อจริงอย่างเควิน แนชพร้อมเป็นผู้ต่อกรกับสมาคมเก่าอย่างยาวนานไปถึง 5 ปีด้วยกัน
